Werknemers kunnen behalve aan schadelijk geluid ook worden blootgesteld aan schadelijke of hinderlijke trillingen. Qua arbeidsomstandigheden wordt hierbij onderscheid gemaakt tussen hand-armtrillingen en lichaamstrillingen. Iemand die met een pneumatische boor werkt zal met het eerste type trillingen te maken hebben, een heftruckchauffeur vooral met het tweede type.

Langdurige blootstelling aan trillingen kan bijvoorbeeld leiden tot gezondheidsproblemen zoals lagerugklachten en 'dode' vingers, maar ook tot daling van het prestatievermogen en van de veiligheid op de werkplek.

In het verleden was er in de Nederlandse wetgeving op het gebied van arbeidsomstandigheden weinig geregeld ten aanzien van de blootstelling aan trillingen. Op 25 juni 2002 is echter de Europese richtlijn nr. 2002/44/EG betreffende de minimumvoorschriften inzake gezondheid en veiligheid met betrekking tot de blootstelling van werknemers aan de risico’s van fysische agentia (trillingen) in werking getreden, die binnen drie jaar in de nationale wetgeving moet zijn geïmplementeerd. Inmiddels is dit gebeurd door toevoeging van een afdeling trillingen aan het Arbeidsomstandighedenbesluit.(artikelen 6.11a tot en met 6.11e).

In de richtlijn zijn actiewaarden en grenswaarden voor dagelijkse blootstelling opgenomen (zie tabel). Indien de trillingsterkte waaraan werknemers worden of kunnen worden blootgesteld hoger is dan de actiewaarde dient de werkgever maatregelen te treffen. Er moet dan in de risico-inventarisatie en -evaluatie aandacht aan worden besteed en er moet een plan van aanpak worden opgesteld met als doel het voorkomen en beperken van schadelijke trillingen.

Werknemers mogen nimmer worden blootgesteld aan een trillingsterkte boven de grenswaarde.

---

	Site navigatie:

---

Sonus bv raadgevende ingenieurs, dé partner op het gebied van geluid en trillingen

---